Jeśli (British English) r występuje na końcu wyrazu może być tzw „linking r” i wtedy je czytamy, gdy nie jest nie czytamy. Ale w takim razie które r jest linking a które nie?
Zasada jest bardzo prosta. Jeśli wyraz, który następuje po słowie kończącym się na r rozpoczyna się samogłoską wtedy je czytamy i łączymy z następnym wyrazem. Wychodzi to bardzo naturalnie i jest wygodniejsze, gdybyśmy tak próbowali zrobić z wyrazem rozpoczynającym się na spółgłoskę nie wyszłoby to już wtedy tak naturalnie i trzeba by było włożyć w to więcej energii.
Oczywiście zasada ta nie obowiązuje w środku wyrazów – tam stosujemy się do odpowiednich znaków fonetycznych i wg nich czytamy więc czasem to r jest a czasem nie.
Kilka przykładów linking r:
I don’t want to wait for an answer.
I think history is interesting.
The restaurant is known for its good service.
Jak widzicie nie jest to tak skomplikowane jakby się mogło wydawać. Trudno to od razu wcielić w życie to fakt 🙂 Najlepiej zacząć od czytania tekstów i zaznaczania sobie tego, a potem powoli, powoli zacznie wchodzić to w krew 🙂
Gdybyście mieli jakieś pytania, albo chcielibyście szczególnie o czymś przeczytać to piszcie bo cykl zmierza ku końcowi 😉